Tijdens een hittegolf is op het water toch echt de beste plek! Niet alleen is het er sowieso 2-3 graden koeler dan op land, staat er bijna altijd een lekker briesje (of ronduit wind) en als het echt te warm is laat je je gewoon overboord vallen. Ook al is het IJsselmeer nu alweer opgewarmd en tikt 23 ½ graad aan. Op donderdag zou het niet al te hard waaien en we wilden ook niet heel ver omdat we ’s avonds in Medemblik wilden liggen, dus dit werd onze “spelevaar-dag”: koers zetten richting Stavoren zonder daar ook echt heen te willen. Toen de wind zo ging liggen dat het zwemtempo varen werd, liet ik me overboord zetten om met de boot mee te zwemmen. Al gauw ging de wind zo liggen dat ik de boot inhaalde en toen de boot helemaal stil kwam te liggen, gingen we maar gewoon voor anker. Kon de rest ook even lekker zwemmen en om mijn afstand toch een beetje vol te maken, zwom ik gewoon rondjes om de boot tot ik bij mijn 2km zwemmen voor de dag kwam.

De wind kwam weer wat op en we zetten koers naar Medemblik, eerst nog wat dobberend, maar later gewoon tempo. In Medemblik hebben we ook onze favoriete kade en daar was nog plek; schaduw maken met een laken en lekker liggen uitpuffen en boekje lezen. Boodschappen halen inclusief de laatste doos calippos om lekker af te koelen. Te warm om te koken, maar een salade met stokbrood past prima bij het weer en is snel in elkaar gezet.

Op vrijdag een vette windkracht vier en ging Bart alleen met de kinders zeilen, want ik ging naar Amsterdam om daar met m’n ouders naar de balletvoorstelling van Bella te gaan. Bella is de dochter van een Amerikaanse vriendin en die was door de auditie van het Nationaal Ballet gekomen voor de zomercursus. Heel leuk om de eindopvoering mee te maken, in de studios van het opera gebouw stonden rijen stoelen opgesteld voor familie en vrienden. Er waren zo’n 160 studenten uit de hele wereld in de leeftijd van 14 tot begin 20, die in kleine groepjes bekende klassieke stukken dansten en eigen-ontworpen moderne dansen. En voor Bella was het ook leuk dat wij er waren, want haar ouders waren wel aan het begin van de stage geweest, maar moesten weer terug naar Amerika om te werken. Bart was inmiddels na een dag heerlijk zeilen aangekomen in de haven van Enkhuizen. Op de heenweg was ik met bus en trein via Hoorn naar Amsterdam Centraal gegaan, maar naar Enkhuizen konden m’n vader en ik rechtstreeks met de trein, want m’n vader zou een dagje meezeilen op zaterdag.

Naast dat Enkhuizen een van de fijnste havens is qua voorzieningen, vielen we ook nog met onze neus in de boter, want er was een foodtruck festival. Alle vijf iets anders gegeten en op het grasveld met live muziek opgepeuzeld.

In Enkhuizen hadden Bart en ik donderdag een buitenwater-zwemmer gezien in het kanaal en met hem een praatje gemaakt. Die route wilde ik ook wel een keer zwemmen: bij de jachthaven in het kanaal via een trap het water in, dan naar het havenhoofd 300m heen en terug, doorzwemmen naar kanaal-uitgang 600m heen en weer terug. ’s Ochtends om half zeven was de wind een flinke 5 en de golfjes op het tweede stuk waren toch wel een rem, dus die 600m heb ik maar wat ingekort, safety first en te moe aan een lange zeildag beginnen is ook niet goed, maar toch weer een kleine 40min lekker buiten gezwommen.

Gezellig met z’n allen ontbijten en lekker vroeg het water op. Eerst door de sluis bij Enkhuizen doorsteken naar het Markermeer. Altijd spannend een sluis met harde wind en we hadden drie man nodig om het goed vast te houden, maar het liep eigenlijk best soepel. Hoog aan de windse koers richting Lelystad en daar zouden we binnen no time ook geweest zijn, ware het niet dat we onderweg de nieuwer Marker Wadden zagen en bedachten dat we wel tijd hadden om daar een kijkje te nemen.

De Marker Wadden zijn echt “nieuw land”: door Boskalis opgespoten eilanden om de waterkwaliteit en het ecosysteem van het Markermeer ten goede te komen. Geëxploiteerd door Natuurmonumenten en een mooi moment om weer lid te worden. Echt een knap stukje werk om uit het niets weer eilanden te creeren, al is het natuurlijk eerder gedaan en als je dan toch aan het inpolderen bent, kun je net zo goed nog even een stapje verder zetten. Een rondje op het eiland gelopen om alles te bewonderen en heeeeel veel verschillende vogels te zien. Lekker lunchen aan de mooie steiger op het eiland en daarna verder koers naar Lelystad. Daar kwamen we nog voor drie uur aan, alle keuze aan ligplekjes. Op de fiets van de haven naar de jumbo en gezellig met z’n allen eten bij Bataviastad. Op verzoek van Stijn en Opa wilden we simpel een broodje nemen bij de Subway, kregen we te horen dat als we broodjes wilden, dat het brood op was. ‘Wat zouden we anders willen eten?’ was onze reactie, maar plan B bij laPlace was ook een hele goede optie. Opa uitgezwaaid bij de bushalte en nog rustig even uitbuiken, lezen en bloggen.