2019 is het jaar van terugkijken op school en studie lijkt het wel. Ik kreeg via de alumni vereniging van Rijksuniversiteit Groningen het bericht dat de Groninger Biologen Club hun 100 jarig bestaan ging vieren op het oude Biologisch Centrum. Aangezien ik daar toch een kleine 8 jaar heb rondgelopen, leek met het een goed jaar om eens te kijken of ik nog mensen zou kennen.
Lekker vroeg met de trein van Den Haag naar Groningen om daar de bus naar Haren te nemen. Via de ingang bij de Hortus liep ik het terrein op. Het Biologisch Centrum is al jaren geleden gesloten en er zitten nu meer kraakpreventie bedrijfjes/mensen in dan iets anders. Het terrein ligt er redelijk overgroeid bij en ook al is het gebouw qua structuur nog hetzelfde, het was zoals ze zeggen “mindblowing” om de oprit op te lopen naar de hoofdingang. Alsof je tegelijk de oude “ruine” ziet en weer terug bent in het geroezemoes van het lab zoals het er vroeger bij lag.
Uit mijn jaar kwam ik uiteindelijk maar 2 mensen tegen, ik herkende hen allebei van gezicht, maar moest toch diep graven voor namen. Jammer genoeg was er maar 1 professor van vroeger, populatiegenetica, er zijn natuurlijk ook een aantal al overleden, maar stiekem had ik gehoopt toch wat meer professoren te zien. Mijn oude studentbegeleider herkende mij wel meteen, en mijn oude stagair hoorde mijn stem en draaide zich meteen om. Leuk om bij te praten en ook nog een paar oudere jaars gezien, iedereen iets ouder, maar verder eigenlijk niet veel veranderd.
De collegezalen waren ook nog precies zoals vroeger, grappig om weer een aantal “colleges’ te kunnen volgen. Eerst een lezing van Arjan Postma, erg vermakelijke lezing over hoe Neerlands natuurbeleid vaak niet het gewenste en zelfs vaak omgekeerde effect heeft. Daarna een college van twee professoren die in mijn tijd nog maar net student af waren, over de geschiedenis van de genetica en waar we nu staan. Super interactief met een quiz op je telefoon (geen kahoot, maar een ander platform), nog iets geleerd ook. Een broodjeslunch in de oude kantine en mooi weer om lekker buiten te kunnen zitten en daarna het derde en laastste college van Dick Swaab, beroemd schrijver en neurobioloog, over de hele wereld bekend om zijn hersenonderzoek; hij gaf een superinteressante lezing over Alzheimer. Het dagprogramma afgesloten met een borrel en daarna had ik het wel gezien. Was echt een trip down memory lane, lijkt allemaal zo lang geleden en dat is het natuurlijk ook, ben al 20 jaar weg!
Met de bus weer terug naar Groningen Centraal, om met dat mooie weer nog een rondje stad te doen om de memory lane compleet te maken. Langs het Groningen museum, de Aa-kerk, over de markt, de Martinitoren en natuurlijk mochten de Drie Gezusters niet ontbreken. Broodje en een sapje voor in de trein terug, rechtsreeks naar Rotterdam Centraal. Voor zonsopgang vertrokken en net na zonsondergang weer thuis, lange dag, maar leuk om zo weer even terug te kijken.
p.s. Wie zich stoort aan de lay-out… ik ook! WordPress heeft weer een update gedraaid, ben geen fan!