Ondanks het feit dat de vakantie nu officieel begonnen is, lijkt het plannen alleen maar drukker te worden, niet minder. Dan schiet het bloggen er dus een beetje bij in, hoe erg, wordt vanzelf duidelijk in de volgende blog die nog in m’n hoofd zit. Maar goed, afgelopen week hadden de kinderen hun laatste paar halve dagen school, niet eens meer hele dagen, nee, drie halve dagen en dan vanaf donderdag vakantie. En wat doe je in die halve dagen? Juist: niets! Je kijkt een film, je hebt nog even gauw een sportdag en natuurlijk moeten de lockers ook nog uitgeruimd worden.

Op dinsdag was Eniek’s “graduation”, na drie jaar Middle School is ze al weer klaar en gaat ze volgend schooljaar naar de High School, nog maar vier jaar school, oef, wat gaat de tijd hard. Met haar vakkenpakket en rooster is ze al langer bezig. Je kunt hier aan de ene kant heel veel kiezen en aan de andere kant vrij weinig, want je moet sowieso Engels, geschiedenis, 1 andere taal, wiskunde, gym en 1 science-achtig vak blijven houden. Maar daarnaast heb je nog wel vrij e keuze en hangt het een beetje ervanaf of je een alfa of beta richting kiest. Eniek had zich opgegeven voor de STEM academy, een aparte richting binnen school, waar je niet alleen hoge cijfers voor moeten hebben, maar je moet ook nog een essay en een science test doen. Met vlag en wimpel geslaagd en nu mag ze volgend jaar naar de Cresskill Academy. STEM staat trouwens voor Science, Technology, Engineering and Math. En als extra vakken krijgt ze nu dingen als programmeren, robot-techniek, biologie praktijk (lekker ratten open snijden enzo).

Maar even terug naar graduation, dat is een kleine ceremonie, niet echt een diploma-uitrijking, maar wel eentje met toespraken en alle leerlingen worden even bij naam genoemd. Geen hoeden in de lucht, dat doen ze pas aan het eind van high school, maar toch een hele happening, natuurlijk moest de outfit afgestemd zijn op haar vriendinnen, dus de zomerjurk met bloemetjes bleef in de kast, de neutralere zwart-witte met hakken eronder voor de extra lengte op de foto’s.

Na de toespraken was er gelegenheid om met elkaar op de foto te gaan, de meesten zitten na de zomer gewoon nog bij elkaar op school, maar er werden foto’s gemaakt alsof ze allemaal ergens anders heen gingen. Natuurlijk op de foto met haar beste vriendinnen. Daarna was er ook nog een “dance”, ouders mochten daar natuurlijk niet bij zijn, maar ik geloof dat het wel gezellig was. De conrector zit op twitter en houdt ouders zo nu en dan op de hoogte met een foto van schoolreisjes of bijzondere gelegenheden.

Donderdag was dus de eerste dag van de vakantie. Voor Eniek nog geen rust, want ik heb voor haar kunnen regelen dat ze als vrijwilliger aan de slag mag op het R&D lab. Kleine klusjes doen, varierend van inventaris opnemen, stickers plakken en voorraden aanvullen tot echte experimenten als tijden noteren, dingen wegen en metingen doen. Twee dagen nu mee geweest en ze vind het erg leuk. Omdat vrijwilliger zijn wel erg sober is, heb ik er zelf een kleine vergoeding per uur tegenover gezet. $2 voor elk gewerkt uur, niet veel, maar als ze 2-3 weken werkt heeft ze toch leuk een extra zakcentje erbij! Stijn doet ondertussen waar zomervakantie echt voor bedoeld is: lang in z’n bed liggen, naar het zwembad gaan en veel op de computer spelletjes spelen. Lang leve de vakantie!

Eniek was de eerste van drie die op kamp mocht, de week na Memorial Day drie dagen met de hele 8th grade naar Washington DC. Vroeg opstaan, want al om5.30 op school zijn, maar daar heb je je moeder voor. Lange busrit, maar door het vroege vertrek een lange middag in Washington waar je nog voldoende kon zien. Gelukkig werd er voor het thuisfront gepost op facebook, waardoor wij mee konden genieten van Lincoln, Jefferson, Vietnam en MLK memorials. Zelfs een zeldzame foto met Eniek zelf erop. Ze sliepen met z’n allen in een hotel net buiten Washington, vier kids per kamer en aten vooral bij food courts natuurlijk, want waar kun je met 140 kids tegelijk gaan eten. Dag twee was weer een loopdag met Arlington, Library of Congres en een de andere helft van de monumenten. Dag drie was een halve dag, met Holocaust en Air&Space museum. Na de busreis terug naar huis stond moeders al te wachten op het parkeerterrein, een moe maar voldane reizigster stapte uit de bus.

Stijn had de week daarna zijn 6th grade kamp, twee dagen – 1 nacht naar een YMCA kamp in de bossen. Veel buitenactiviteiten: klimmen, reuze-schommels, wandelingen (ook een nacht-hike), kampvuur en natuurlijk gezellig samen zingen en spelletjes spelen. Bart haalde Stijn op van de bus, met luid gezang kwamen ze aan. Stijn had de dagen prima overleefd, ondanks het feit dat hij z’n toilettas was vergeten in te pakken…

Aske mocht ook op kamp: een hele week naar een hotel net buiten Windsor met het hele global team. Serieus, met veel presentaties en discussies, maar ook gezellig en er was heeeel veel ijs (en thee). Gelukkig was het weer mooi, dus konden we veel wandelen, zwemmen en hardlopen om die calorien weer kwijt te raken. Het kasteel zelf heb ik niet gehaald, was zo’n 10km lopen en die ene ochtend dat ik tijd had om erheen te lopen, zaten alle hekken dicht en kon ik er dus niet komen, alleen vanuit de verte dus een foto.

Het openingsdiner was op de roeibaan van Eton, waar de olympische spelen ook roeiden en als spreker hadden we een van de roei-8 die goud had gewonnen in Sydney. Laatste dag hadden we een groepsuitje naar Magna Carta, waar 800 jaar geleden de voorganger van de rechten van de mens/het individu werd opgesteld en getekend. Deze verklaring was ook de inspiratie voor de Amerikaanse grondwet, dus de Amerikanen komen ook regelmatig op bezoek om het document te herdenken. Wij moesten natuurlijk op deze symbolische plek onze voornemens voor komend jaar op papier zetten. Leuk bedacht.

Memorial Day is zo’n raar lang weekend, want het is zowel serieus bedoeld om stil te staan bij alle soldaten die gevallen zijn als de officiele start van het zomer- en barbecue-seizoen. Je moet dus een beetje inschatten wie je een “happy Memorial Day” toewenst en wie niet, nog niemand tegen gekomen die zich beledigd voelde door het happy, maar wel een aantal die er toch een opmerking over maken dat het een rare uitdrukking is. Goed, wij hadden besloten dat dit een perfect weekend zou zijn om eindelijk eens Bart z’n collega’s uit te nodigen. Niet iedereen kon komen, want met een drie dagen weekend hebben natuurlijk genoeg mensen plannen, maar de op 2 na alle belangrijkste mensen konden komen, de  meesten met aanhang, dus we hadden gezellig 5 collega’s, 3 echtgenotes en 1 echtgenoot zondag op bezoek.

Zaterdag stond uiteraard in het teken van inkopen doen, moet je toch een beetje plannen met zoveel mensen en je wilt het dan ook meteen goed doen. Eerst naar de Duitse slager voor de lekkere bratwurst, weisswurst en Frankfurters. Superleuk om even weer te neuzen tussen maggi, Knorr, Ritter met Duitse tekst, Haribo en natuurlijk lekkere saksische leverworst. Als je Liverwurst per ongeluk besteld, gaan ze meteen in het Duits met je verder, tot je niet meer weet welke taal je nu eigenlijk zelf spreekt: Engels, Nederlands en Duits allemaal door elkaar. Schoenes Wochenende! Voor de grote spullen, inclusief een grote koelbox voor de drankjes, naar de BJs (een soort Makro), voor een aantal kleine dingen naar de gewone super en als ze daar dan geen bier verkopen, ook nog even naar de slijter voor flesjes Heineken en Grolsch. Hehe, ben je klaar met shoppen, kun je gaan koken en bakken. Niet veel werk, vooral snijden, salade maken, brownies bakken en m’n eerste warme buffalo chicken dip maken (erg lekker!).

Op zondag werkte het weer goed mee, net onder de 30 graden, klein beetje wind en de zon draait altijd zo dat we vanaf half drie lekker in de schaduw van het huis kunnen zitten. Met de andere gerechten die iedereen mee bracht hadden we natuurlijk veel te veel eten, gelukkig een hele middag om in drie gangen lekker te smullen en te kletsen. Een aantal collega’s kende ik alleen van de verhalen, was leuk om ze in eigen persoon te ontmoeten. Bart z’n beide bazen zijn allebei interessante kerels, gigantisch verschillend, de een echt traditioneel Amerikaan met vijf kinderen en veteranen in alle generaties, de ander meer een Europa-ganger met net als ik een liefde voor triviale feitjes. Goed, je kunt je een beeld vormen hoe de middag verliep. Bart ontfermde zich over de gril en het vlees en ik was meer van de salades en alles klaar zetten. Vooral de toetjes-tafel was favoriet en een mooie afsluiting. Om half negen kwam de schemering al wat inzetten en ging ieder weer naar huis. Geslaagd feestje, al grapte z’n baas wel, dat het vorige feestje dat Bart gaf ons afscheidsfeestje in 2009 was en dat hij toch hoopte dat er geen rare mededelingen op stapel stonden…

Maandag was het Memorial Day, met de gebruikelijke ceremonie bij het oorlogsmonument en van elke zichzelf respecterende organisatie in het dorp een krans om te leggen. Iets soberder dan andere jaren, want de high school marching band mocht Bergen County vertegenwoordigen in Washington DC in de National Parade. Vergeten op TV te kijken, maar gehoord dat het een groot succes was, beetje saai voor ons alleen. Rest van dag iedereen gedaan wat ze leuk vinden om op een vrije dag te doen: Bart naar de golfbaan en ik met de kids naar X-men Apocalypse.