Direct na Arizona kon ik nog net m’n wasjes draaien, maar op zondagavond kon ik al weer naar het vliegveld, JFK dit keer. Lekker via de Virgin lounge om te dineren en vervolgens zo lang mogelijk horizontaal te gaan. Leuke van Virgin: die geven je een pyjama, slaapt een stuk lekkerder dan in je spijkerbroek, kan ik je vertellen. We hadden de hele week team meeting in London, met m’n global collega’s en baas, groepje van 14 man/vrouw. Begonnen gelukkig pas om 12 uur ‘s middags, anders had ik al veel eerder moeten vertrekken. Nu kon ik om half tien vliegen om om negen uur aan te komen. Leuk hotel in Shoreditch (de hippe wijk van London nu), enige nadeel: geen gym, dan maar een ochtend-run er proberen in te plakken, altijd leuk om de zon achter de London Bridge op te zien komen.
Meeste dagen zaten we in een meer traditionele workshop- en vergadersetting, maar op woensdag hadden we een “teambuilding” dag. Dit keer geen bruggen bouwen, maar naar Williams, een van de formule 1 teams in de UK. Daar gingen we als team een pit stop doen van een echte formule 1 auto. Hij stond al wel opgekrikt, dus kwam niet aanscheuren, maar verder was het helemaal echt, inclusief 7 1/2 kilo wegende drill en 24kilo banden. Je “doet” zo’n wiel wisselen met z’n drieen: eentje bedient de drill, eentje tilt het oude wiel eraf en de derde hangt het nieuwe wiel er weer aan. Dan de uitdaging om alle vier de wielen onder de 10 seconden
verwisseld te krijgen. Da’s gelukt, snelste tijd was 8 seconden, niet slecht. Echt supergaaf om te doen, en je leert inderdaad ook het een en ander van samenwerken en communiceren (maar de lol was groter dan het leren en dat mag ook wel voor een half dagje!). Natuurlijk hoorde er ook een rondleiding door het “museum” met alle oude auto’s en een ritje in de simulator bij, veel uit de bocht gevlogen, dus niet de snelste tijd neergezet. De rest van de week natuurlijk ook gelegenheid gehad om de rest van het jaar te plannen, goede gesprekken te hebben met collega’s en nog beteren afspraken te maken. Top week.
Aangezien ik maandag en dinsdag ook nog meetings in London had, moest ik wel een
weekendje blijven (ach, wat erg). Goedkoper om een ticket London-Rotterdam te kopen dan twee nachten in een hotel, dus dat was een goed excuus. Kon ik mijn hart ophalen, met Matthijs hardlopen door de polder, met Marijke lekker wandelen over de veluwe en lunchen (kroketten!!!), gezellig eten en fietsen met m’n ouders en natuurlijk het allerbelangrijkste: knuffelen met mijn nieuwe nichtje, Lena! Veertig uur in Nederland zijn kort, maar genoeg om mijn hart weer op te halen aan heerlijke Hollandsheid!
Maandag en dinsdag een beter hotel: met zwembad EN gym! Op loopafstand van kantoor, dus wat wil je nog meer. Goede meetings gehad en er echt alles uitgehaald wat er in zat, van ontbijtmeeting via lunchmeeting naar diner. Op dinsdag beetje moe, me laten verwennen in de Virgin lounge en in het vliegtuig een leuke film gekeken en m’n ogen nog even dicht gedaan. Home sweet home, om net na twaalven was ik thuis. Er gaat niets boven je eigen bed!