Hebben we al weken voorafgaand aan de echte lente warm weer, komt het kwik op de eerste echte lentedag niet boven de 4 graden Celsius! En sterker nog, voor vannacht hebben ze sneeuw voorspeld. School had al uit voorzorg nog 1 sneeuwdag achter gehouden, maar laten we hopen dat we ‘m niet nodig hebben, dan krijgen we nog een extra vrije dag erbij. En ik wilde net de hortensia’s weer buiten zetten, nou, daar wachten we nog maar een weekje mee dus.
Afgelopen donderdag was het St. Patrick’s Day, niet dat we daar een vrije dag voor krijgen, maar traditiegetrouw is wel alles groen en op m’n werk zijn zoveel O’ditten en McDatten dat we ook genoeg sodabread met echte Ierse boter hadden. De optocht dit jaar gemist, maar op zaterdag wel naar de dansavond geweest met het thema St Patrick’s Day. Op beide dagen heb ik m’n gebruikelijke zwarte outfit aangehad, groen komt in mijn kast niet voor. Ja, ik heb 1 t-shirt dat ik ooit gekregen heb bij een hardloopwedstrijd. Maar de muziek was er niet minder om en Bart en ik hebben heerlijk gedanst.
Zaterdagochtend had Eniek eerst een concert met haar viool juf. Die organiseert vaker concerten bij bejaarden- en verzorgingstehuizen en probeert dan steeds een stuk of 8 studenten mee te nemen om iets te spelen. Eniek wilde wel meedoen, met twee stukken: Grenadiers van Schumann en Gavotte van Bach. Vooral het tweede stuk is redelijk uitdagend, al was het alleen al omdat het dik 5 minuten spelen is! De oudjes waren dit keer echt heel oud, veel rolstoelen en een paar rollators, een meneer was bijna blind, maar met Eniek zat hij toch even mooi mee te neuriën. Om negen uur generale en geheel volgens de regels ging de echte uitvoering een heel stuk beter. Gelukkig heeft Bart er een filmpje van gemaakt (lamme arm met die vijf minuten!) en nog gelukkiger, ik mocht ‘m gebruiken van Eniek. Foto Album
Op zondagen hebben wij tegenwoordig een nieuw ritme, of in ieder geval heb ik een nieuw ritme. Voor het ontbijt ga ik naar de sportschool om daar te zwemmen – fietsen – lopen. De NY triathlon is pas in juli, maar je moet je conditie goed opbouwen. Helemaal ben ik er nog niet, maar heb begin is er. Ik doe dit twee keer per week: dinsdagochtend lig ik ook om 5.15 al in het water, alleen doe ik dan alleen maar zwemmen en fietsen, want om acht uur moet ik gewoon weer achter m’n bureau zitten. Hardlopen doe ik los op woensdag en vrijdag. En niemand heeft 
er echt last van dat ik naar de sportschool ga, want om negen uur ben ik dan weer thuis met verse bagels uit Teaneck, die – zo hebben wij besloten – toch eigenlijk wel de lekkerste zijn. Kinderen zijn vaak nog niet eens uit bed en Bart heeft gelukkig vaak al wel koffie en thee klaar. Enige die er een beetje last van heeft, ben ik, want om een uur of vier krijg ik toch een giga-dip… Maar gelukkig mag ik op zo’n dag eten wat ik wil, verbrand toch al gauw zo’n 800 calorien, haha. Geïnspireerd door Marijke gaat zo’n stamppot boerenkool met worst, spekjes en jus er wel in! Hopelijk vanaf volgend weekend barbecue weer in plaats van winterse-kost-weer!
Wie “wordt vervolgd” zegt, moet ook vervolg geven. Hier dus deel twee van het moord-weekend. In letterlijke zin, want op zaterdag gaf Eniek haar feestje: een murder mystery dinner. Agatha Christie of Cluedo is er niets bij! Via internet een kit gekocht waar alles in beschreven werd: 72 paginas instructies en voorbeelden. Als je alles stap voor stap volgt, dan krijg je een super-geslaagd feestje. Je hebt dit soort dinners in heel veel thema’s, maar Eniek wilde graag CSI, als setting een CSI conferentie waar analisten en wetenschappers van over de hele wereld kwamen. In de uitnodiging krijgt iedereen een rol toebedeeld, daar staat dan een korte beschrijving bij wat voor persoon dat is en wat hij ongeveer aan heeft. Minimum aantal spelers 8, maximum 15. Eniek had 12 vriendinnen uitgenodigd en ze kwamen allemaal. Dat waren dus 13 meiden van 13 en 14 bij ons in huis.
Al voor het echte feest begon, kon je het mysterie starten, iedereen kreeg een aantal aanwijzingen die ze dan moesten sms-en of e-mailen aan een andere persoon in het feest. Goed onthouden wie Crick Watson is en wie Alex Christie. Eniek was Sky Stokes (van Nick Stokes van CSI op TV). Daarmee kwam iedereen al in de sfeer en wisten een aantal gasten al dat Crick Watson Alex Christie geld verschuldigd was. Om 3 uur kwamen 
de eerste gasten, een heel aantal echt helemaal in kostuum. Voor Eniek hadden we een zwart t-shirt met gele strijkletters crime scene analyst gemaakt en een zwarte pet met CSI plakletters. Victoria kwam in een witte jas met bril en Dhruvie zelfs met de schoenen en zwarte overjas van haar vader. Met een cocktail in de hand op de welkomsreceptie kwamen ze al aardig in hun rol, de een speelde een gevoelig type, de ander zette z’n Britse accent flink aan. En natuurlijk het leukst als je een brompot mag spelen.
De eerste ronde was een soort inleiding: iedereen kreeg een envelop met daarin wat aanwijzingen die ze aan andere gasten moesten vertellen. Ik had iedereen maar een clipboard gegeven om aantekeningen op te maken, want alles onthouden is best lastig. Na een half uur met elkaar kletsen kwam ik aan met een misdaad om op te lossen: een 
bankoverval. In vier teams kregen ze allemaal de DNA analyse van 6 verdachten, zodra ze hadden opgelost welke verdachte A-F het was, kregen ze een code om de naam te ontcijferen (simpele alfabet-nummer code), het winnende team mocht een prijs uitzoeken, 
Marijke en ik hadden bij de dollar-store kaarsjes, badrozen, waterflessen en nagellak gekocht. Voor iedereen 1 item, ik moest alleen in de gaten houden wie er al wat gewonnen had, maar gelukkig kwam het allemaal aardig 
uit gedurende de volgende spelletjes. Kleine pauze met een lekkere snack: bacterie-cultures om op te eten. Op Instagram een foto gezien: petrischaaltjes bestellen, daar blauwe jell-0 in doen met gekleurde suiker als bacteriën. Zag er heel professioneel en eng uit, maar (bijna) allemaal hebben ze het opgegeten!
Ronde twee had pre-murder aanwijzingen om met elkaar te delen en daarna een film-quiz die ze weer in vier teams moesten oplossen. Degene die het moordslachtoffer was, had in haar envelop te lezen gekregen dat ze tijden het lezen van de antwoorden 
naar het toilet moest om daar als slachtoffer uitgedost te worden. Dat laatste ging bijna een beetje mis, maar gelukkig ging Dhruvie, alias Crick Watson, na een lichte aanmoediging van mij naar het toilet. Marijke stond daar al klaar met het mes om in haar rug te steken (karton en met plakband), de anderen waren druk bezig met het verdelen van de prijzen. De lichten uit voor effect en toen ze weer aan gingen kwam Dhruvie aanlopen met haar bordje waarop stond dat ze vermoord was.
Daarna kon de lol beginnen, ze hadden allemaal nog wat post-murder clues om met elkaar uit te wisselen, maar natuurlijk hadden we ook bewijsmateriaal verstopt. Boven moesten ze op zoek naar het moordwapen en het glas van de vermoorde, want daar zaten de vingerafdrukken op. Officiële ‘evidence’ zakken mee 
en goed zoeken. We hadden beide dingen verstopt op plaatsen die de echte moordenaar ook wellicht zou hebben gebruikt: in de kattenmand voor het mes en de vaatwasser voor het glas. Vooral dat laatste was lastig. Beneden kregen ze van alle gasten de vingerafdrukken op een 
blad en moesten ze gaan vergelijken welke vingerafdrukken op het mes en op het glas zaten. Dat was nog niet makkelijk want, op beide zaten meerdere afdrukken. Zonder het vezelmateriaal-rapport konden ze het dus ook niet echt oplossen. In het rapport stond een plaatje van de vezels gevonden op het slachtoffer en vezel-monsters van verschillende plekken in het hotel en op de conferentie. Daarmee kwamen ze er dus achter dat de moordenaar in een luxe hotel-kamer zat en niet een gewone. En als ze dit allemaal met elkaar verbonden, dan konden ze in theorie de moordenaar aanwijzen.
In een kring boven aan tafel moesten ze toen allemaal 1 iemand beschuldigen. De meesten hadden het goed, maar er waren toch ook een paar die er echt naast zaten. Eerst met z’n allen pizza eten! Die was al eerder aangekomen, maar was bijna niet bezorgd. Want om de sfeer bij aankomst voor de gasten er alvast wat in te brengen hadden we bij de 
voordeur allemaal crime scene – do not cross gele tape opgehangen. En toen Bart en Marijke de voordeur open deden voor de pizza-bezorger, stond die al weer halverwege de straat, met een bange blik in zijn ogen “you freaked me out, man!” De tape hebben we na het feestje dus maar snel weggehaald, zag er blijkbaar iets te echt uit, hahaha. Na de pizza kregen ze allemaal de derde 
ronde envelop, die moesten ze in volgorde oplezen en iedereen onthulde daar waarom hij het niet gedaan kon hebben ook al hadden ze een hekel aan Crick gehad. Het slachtoffer zelf las ook voor, dat zelfmoord natuurlijk niet heel waarschijnlijk was. En als laatste las Magnum PI (Morgane) voor dat ze inderdaad Crick vermoord had, omdat hij haar chanteerde. Eind goed al goed, moord opgelost. Hoog tijd voor een toetje: IJsbuffet met vier smaken Talenti ijs en drie smaken 
Ben & Jerry’s. Mini-consumenten onderzoekjes, mint chocolate chip is het populairst, want die was op en de slagroom ook. Na het eten alle kadootjes uitpakken, met 12 gasten kun je je voorstellen dat dat ook nog een hele onderneming was! En als afsluiting hadden we voor iedereen een certificaat: ofwel beste acteur, beste speurder, beste 
kostuum en zelfs beste slachtoffer. Gelukkig hoefden we niemand naar huis te brengen, alle ouders kwamen hun meiden halen. Als “party gift” hadden we kleine bekerglaasjes (die van scheikunde) gevuld met snoepjes en een kaartje met ieder z’n vingerafdruk van het feestje eraan. Stijn was het grootste deel van de tijd wijselijk bij een vriendje, kwam alleen op tijd terug om met het ijsbuffet mee te doen en z’n zus te helpen met alle kadootjes naar boven te dragen. Het feest was een groot succes! Maar ik weet niet zeker of ik dit nog wel een keer ga doen, super-leuk, maar wat een werk en m’n hoofd doet nog zeer als ik denk aan de logistieke operatie van enveloppen en draaiboek uit elkaar houden….
Afgelopen week hebben we heerlijk kunnen genieten van een stukje Nederlandse vertrouwdheid in huis, Marijke had een weekje vrij genomen om bij ons langs te komen: super-gezellig! Op donderdag haalde ik haar op van Newark Airport, was bijna op tijd geweest ware het niet dat: er veel wegwerkzaamheden waren rondom het vliegveld, ik naar terminal C ging terwijl zij op terminal B aankwam en de immigratie dit keer supersnel was. Dus toen ik uit de shuttle van terminal C naar terminal B kwam en Nederlands om mij heen hoorde, wist ik al hoe laat het was en sprintte ik naar de aankomsthal die twee verdiepingen lager was. En gelukkig stond ze daar gewoon op mij te wachten, want haar telefoon deed het ook niet. Meteen maar een Starbucksje gedaan om even van de stress te bekomen en natuurlijk te beginnen met bijkletsen. Ons thema van de week: Starbucks!
Op vrijdag had ik lekker een dagje vrij genomen om met Marijke naar de stad te gaan. Natuurlijk net weer de dag dat het een beetje sneeuwde, erg leuk om sneeuw te zien natuurlijk, maar door de stad lopen is dan een stuk kouder. Midtown als bestemming gekozen omdat het a. makkelijk parkeren is daar en b. je ook een hoop “binnenwerk” er hebt. Via Lincoln Center, de Starbuck, Columbus Circle en Central Park naar het MoMa gelopen, om daar de beroemde verdieping (met Picasso, Mondriaan, van Gogh, Monet, etc) te doen en de Jackson Pollock special exhibit. Toen we buiten kwamen voor onze late lunch scheen zowaar een waterig zonnetje en konden we genieten van Rockefeller Plaza, Fifth Avenue, St. Patricks Cathedral en nog een keer Central Park op de terugweg.
Op zondag een stralend zonnige dag, mooi gelegenheid om het zuidelijke puntje van New York te doen. Marijke wilde natuurlijk De Dame zien, zonder perse naar het eiland zelf te willen. De toeristische trekpleister om de Statue of Liberty te zien? Juist Staten Island Ferry, een heel Hollands uitje, want de ferry is gratis. Je moet alleen wel even naar Staten 
Island rijden, een klein uur als je in 1 keer goed rijdt, bijna 5 kwartier als je een afslag mist, maar het is weekend, dus we hebben de tijd voor onszelf. En: gratis parkeren, dubbel Hollands blij dus. Op de Ferry aan de goede kant buiten gaan staan om het beeld goed te kunnen zien, dat is altijd erg grappig, want bijna iedereen staat aan die kant, het is een wonder dat de boot niet scheef hangt van al die 
toeristen. De ferry meert af bij Battery Park, met z’n mooie oude gebouwen, het fort en het uitzicht een mooie plek om even rond te lopen. En ook de Starbucks te bezoeken natuurlijk! In het park staat sinds kort ook een nieuwe ‘zee-draaimolen’, daar had ik al over gelezen, werd veel geprezen als een kunstproject met glas en zeedieren. 
Wij er ook in natuurlijk, was leuk om in de draaimolen te zitten met al die vissen die op en neer gingen, de muziek en het licht. Kunst? Misschien wel, maar een echte trekker zal het niet worden, denk ik.
Op maandag moest ik ‘s ochtends wel werken, maar ‘s middags vrij genomen om een lekkere wandeling in het Palissades park te maken, heel ander bos dan in Nederland: heuvels, stenen en bovenop een grote klif, dus af en toe wat klauteren. Het is nog hartstikke winter qua bladeren, dus het was meer om een frissen neus te halen en van het uitzicht op de rivier te genieten, maar voor een echt mooie boswandeling moet je in 
april terugkomen of naar de Veluwe gaan natuurlijk. Maar avontuurlijk is het wel, vooral als je een groene pijl van de route mist en denkt het pad te volgen tot je bij een beekje aankomt en ontdekt dat dit echt niet de bedoeling kan zijn en gelukkig gewoon je weg terug naar de gemiste afslag terug kunt vinden…
school gingen. Het weer werd iedere dag beter, de temperatuur ging elke dag een beetje omhoog. Kwam Marijke aan met 2 graden Celsius, op de dag dat ze weer wegging werd het gewoon 25 graden! Buiten zitten zonder jas en met een boekje, bijna zomervakantie zou je zeggen. Vanaf mijn werk kon ik gewoon een Uber taxi bestellen met m’n telefoon. Kon ik mooi volgen wanneer de taxi er zou zijn, hoe de chauffeur heette en wanneer ze zou aankomen. Perfect systeem. En ook lekker makkelijk met fooien en betalen. Huis is nu weer een stuk leger, de nieuwe gewoonte van een spelletje mastermind na het eten houden we er nog even in, Eniek verslaat Bart met gemak na de lessen van Marijke, dus verzoek of ze maar even terug kan komen om de rest van de familie ook een extra bijles Mastermind te geven.