Nee, ik hoef niet terug naar de lagere school voor een opfrisser alfabet, dit is een klein tipje van de sluier van onze herfstvakantie. ‘Ons’ is in dit geval vooral Stijn en ik. Eindelijk na drie keer verzetten door Covid was het deze herfstvakantie zo ver: Voor z’n 16e verjaardag mocht Stijn kiezen welke hoofdstad in Europa hij wilde zien en hij koos Rome! Oktober is wat dat betreft ideale tijd, overdag ruim 20C en meestal blauwe lucht. Bart bleef thuis met Eniek, maar wilde gelukkig wel chauffeur spelen. Want op zondag vlogen wij al om kwart over zeven ‘s ochtends naar Rome. Strategisch, want dan heb je nog bijna een hele dag als je aankomt. 

Ons hotel was vlak bij station Termini en de sneltrein vanaf het vliegtuig brengt je in half uur rechtstreeks ernaartoe. Koffers afgegeven bij het hotel en hup de benenwagen in. Stijn had zelf een must-see lijstje gemaakt. Vooral gebaseerd op jarenlang Rick Riordan boeken lezen toen hij klein was, maar het rijtje kwam redelijk overeen met de top 10 van Tripadvisor, dus niet verkeerd. Als tourguide had ik de stad ingedeeld in vier routes, om zo veel mogelijk te zien. Op dag 1 was de hoofdbestemming Spaanse Trappen.  wandelend kom je onderweg natuurlijk de wereld aan mooie kerken, pleinen en fonteinen tegen. We wilden eigenlijk het mausoleum van Augustus bekijken, maar dat was dicht. Gelukkig was het Ara Pacis museum wel open. Van Termini helemaal gelopen naar Piazza del Populo en van daar de metro weer terug naar Termini. Hotelkamer was inmiddels klaar, mooi ruime kamer met twee losse bedden en een balkon (zonder uitzicht, maar met zon). 

In Italië zijn ze erg zorgvuldig met Corona pas checken – er zit ook een internationale QR code in de app – en overal dragen ze binnen mondkapjes. Bij sommige restaurants krijg je aan tafel zelfs een papieren zakje om je mondkapje in te doen, zodat je het niet op tafel hoeft te leggen. Kleine zijstraat in mijn verhaal, want we waren gebleven bij dag 2. Ik had van tevoren wat toegangskaartje geregeld, dat scheelt in de rij staan en voor maandag had ik Colosseum en Forum Romanum geboekt. Met de metro naar Circus Maximus om onze wandeling te beginnen. Wederom strakblauwe lucht en dat leverde mooie plaatjes op. In het Colosseum deden we een audiotour om wat meer te horen over hoe het gebouwd is, dat maakt het toch iets leuker rondlopen. Daarna oversteken naar het Forum, en dat is echt immens groot. Met alle tuinen en de heuvels eromheen kun je echt kilometers lang ronddwalen en je inbeelden hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Na een korte stop bij de Bocca della Verita waar we allebei onze vinger mochten houden, namen we even pauze in het hotel voor we gingen eten. 

Op dinsdag gingen we naar Vaticaanstad, net als vele, vele anderen met ons. Rustig blijven en gewoon aanschuiven, dan kom je er vanzelf. We hadden een rondleiding door de Sint Pieter en wat een geweldig mooie basiliek is dat! Ik weet niet of het de rij voor het beklimmen was of het vooruitzicht van 550 treden, maar Stijn had geen interesse om de Sint Pieter te beklimmen, en aangezien het zijn vakantie was en niet de mijne, ging ik over op plan B: op een gezellig pleintje een panini eten voor de lunch.

Met gevulde buik gingen we het Vaticaan museum in, om als makke schapen de route richting Sixtijnse kapel te volgen. Maar oh wat kom je op weg daarnaartoe een hoop mooie dingen tegen! Bijna de hele middag rondgelopen alvorens we de gebruikelijke late siesta in het hotel deden. Heerlijk buiten gegeten op een terras, voor ons was de eerste gang pasta voldoende, maar uiteraard kon er nog wel een toetje tiramisu in.

En dan was het al weer de laatste dag, voor woensdag had ik een wandeling dwars door het midden van Rome gepland met daaraan de laatste serie bezienswaardigheden van Stijn’s lijstje: de Trevi fontein en het Panteon. En daar kon ik dan mooi ook nog even Piazza Navone en Castel Sant’Angelo aan vastplakken. Klinkt alsof ik een redelijk strenge reisleider was, maar vrees niet, er zaten ook genoeg terrasjes tussendoor (koffie is in Italië duidelijk een eerste levensbehoefte, overal lekker sterk) en gelato mocht ook niet ontbreken. Voor iedereen die nog naar Rome gaat: Giolitti zit vlak achter het Panteon en maakt al sinds 1900 echt het lekkerste ijs. Als je binnenstapt loopt het water je al in de mond en je waant je ook echt even in het verleden. Stijn gaf het een dikke vijf sterren. 

Daarna was het al weer tijd om terug te gaan naar het hotel, koffers halen, nog even afscheid nemen van de zon door op een terrasje buiten te lunchen en daarna met de trein terug naar het vliegveld. Bart zou ons komen ophalen, dat was weer lief van hem. Maar eerst nog een leuke BN’er op het vliegveld ontmoet: toen we gingen boarden stonden we toch pardoes achter onze demissionaire premier, wat een toegankelijke man is dat toch: Stijn heeft z’n selfie binnen… wel jammer van die mondkapjes 😉