Vanaf Lelystad was het originele plan om in 1 keer naar Makkum te zeilen, maar dat plan was gemaakt op weersvoorspellingen met een windkracht 4 uit richting zuidoost. Echter, ’s ochtends werd al gauw duidelijk dat het niet windkracht 4 was en ook de richting meer oost/noord-oost was dan zuid. En met een kruisende koers zou het toch echt te lang varen zijn. Snel een plan B gemaakt: tussenstop in Stavoren maken en als we dan de Marina zouden nemen als haven dan voelde het ook nog als een volledig nieuwe stop. Even gebeld voor een plekje, want nu ook het Noorden vakantie heeft, merk je echt dat het drukker wordt op het water.
De vaardag begon al avontuurlijk met de sluis: het kwam zo uit dat we achter een vrachtschip in de sluiskolk kwamen te liggen, op zich niet zo’n probleem, maar bij het wegvaren trok het vrachtschip het gas flink open en dat was krachtiger dan gedacht. Dankzij een sterk staaltje stuurmanschap van Bart hebben we de bijna 360 in de sluis ook weer overleefd: lagen we zomaar pardoes achterstevoren in de sluiskolk. Weten we ook
meteen dat we overdwars ook in die sluis passen. Rustig even bijkomen op het meer, hoog aan de windse koers en even een lang stuk rechtuit voor de eerste overstag. Door de giga-windschifting kwam die overstag een heel stuk later, hoog aan de wind zeilend maakten we gewoon een soepele bocht, de wind draaide bijna 90 graden, dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. Door de ondieptes voor de kust van Stavoren moesten we toch een paar keer overstag en tegen die tijd was de wind ook echt toegenomen tot een dikke vier/kleine vijf, dus veel snelheid. Aanleggen in een box is niet mijn grootste hobby, maar met de nodige stress hebben we ook dat weer overleefd.
Op maandag deel twee richting Makkum, alles verliep soepel met uit de box varen tot Eniek zei: waar is Stijn? Oeps, Bart was vergeten dat hij ook nog even naar de WC wou in het havengebouw. Stond Stijn daar te zwaaien op de kant, stuurmanskunst 2: Stijn snel oppikken op een een andere steiger en we konden weer op weg. De wind was nu gedraaid naar zuidwest, dus het was een bijna voor de windse koers, met blauwe lucht veel tijd om koffie te drinken
en rustig te zitten. Bij de Marina in Makkum hadden we ook al een plekje gereserveerd en deze box ging al met veel minder stress gepaard, kan ook aan de wind gelegen hebben, want die was toch echt wel gaan liggen. In de middag konden we mooi verkennen wat de Marina hier te bieden heeft en dat is heel wat, het is een hele gemeenschap met camping en bungalows erbij: restaurants, een supermarkt, kledingwinkeltjes, verschillende restaurants, airhockey, tafelvoetbal en –tennis, een heel jeugdprogramma, kortom een resort aan het water. Lars en Sophie kwamen op bezoek, de rest van de familie Bouma zat op hun eigen boot in Heerenveen, maar met zes in de kuip van de boot is toch eigenlijk ook de max van comfortabel zitten. Samen gezwommen in het meer bij Makkum, echt super ondiep en je kunt het beter pootje baden noemen, want voor je lekker kunt zwemmen moet je wel een paar 100 meter lopen door het water. IJsje eten, pizza’s halen, airhockey/tafelvoetbal spelen en nog even kijken bij de botsauto’s. Daarna Lars en Sophie weer uitgezwaaid, was super gezellig.