Na jarenlang vakantie gevierd te hebben in oorden waar en tijden waarop we zo veel mogelijk Nederlanders konden  vermijden (was meer toevallig), nu toch hartje zomervakantie naar DE bestemming waar nog steeds 1 op de vijf Nederlanders naartoe gaat in de zomervakantie: Frankrijk! Al maanden geleden een leuk appartement gehuurd via Diamond Resorts in Mougins, een klein, oud dorpje net ten noorden van Cannes. Al goed nagedacht over hoe we de beruchte zwarte zaterdagen konden vermijden: gewoon op donderdag weg gaan en op woensdag weer terug (13 dagen, niet 6!). Maar omdat 1300km in 1 keer rijden niet echt voelde als rustig op vakantie, ook op heen- en terugweg een tussenstop geboekt. Op woensdag nog een gewone werkdag, pas om half zeven thuis, maar inpakken voor een auto vakantie en nu iedereen z’n eigen tas doet, is een makkie, dus donderdagochtend half negen vertrokken wij naar het  Zuiden: dagbestemming Dijon.

De hele dag geen files die echt de naam file mogen hebben, klein beetje bij Antwerpen, maar daarna richting Luxemburg en door naar Dijon was het “smooth sailing” zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen. Om de anderhalf/twee uur even stoppen om te tanken, benen te strekken of naar de WC te gaan, als je geen haast hebt, dan kan dat gewoon. En we waren nog vroeg genoeg in Dijon om daar de stad rustig te verkennen: om vier uur al ingecheckt en weer in de benen. Eniek was helemaal verliefd op dit stadje, zoveel mooie oude straatjes en huizen, met een zonnetje erbij is dit autoluwe centrum ook een genot van tourisme. Ons hotel was een oud klooster, ook al zo’n charmant gebouw, op een steenworp van het centrum.

Na een lekker ontbijt onder mooie oude kerkbogen weer in de auto eindbestemming Mougin, aangezien de voorspelde eindtijd voor drie uur was, leek het ons wel kunnen om een kleine detour te maken naar Cluny, het oude kloosterstadje dat mijn vader ons via Facebook had aangeraden als tussenstop. Omrijden was maar een half uur/veertig minuten en dan een uurtje uit de auto om het oude klooster te bekijken, weer zo’n supercharmant oud stadje! Terug in de auto zagen we toch wel het verschil tussen donderdag rijden en vrijdag op de weg zijn, er bouwden zich wat kleine files op, met name rond de grote(re) steden van Macon, Lyon en Valence. Of dit vakantieverkeer was of Fransen die een weekendje naar de kust wilden, maakt niet uit, maar we waren uiteindelijk om kwart over zeven bij ons appartement. Voor de volgende keer: als we echt de files willen vermijden, moeten we gewoon op woensdag weggaan! Maar zo erg als zaterdag was het nog niet, we lazen dat toen alleen al tussen Valence en Orange mensen drie uur in de file hadden gestaan!

Ons appartement deed de mooie recensies echt eer aan: ruim opgezet, veel licht, twee slaapkamers, twee badkamers en goed uitgeruste keuken, balkonnetje op het Westen, en een airco die Amerikaans aanvoelt (erg prettig als het buiten 30+ is). Hier houden we het wel 11 nachten uit! Helaas hadden we net de sluitingstijd van de Carrefour gemist, uitslapen maar, want we konden pas om half negen terecht voor President boter, nutella en lekkere kaas. Baguettes en croissantjes natuurlijk bij de bakker gehaald.

De eerste dag rustig aandoen, niet al te veel ondernemen, naar het oude dorpje lopen (heuvel op!) om daar naar de “VVV” te gaan om informatie over de omgeving te halen. Lekker ouderwets met internet, maar een boekje bladeren geeft toch meteen meer overzicht dan google… Mougins is een superleuk kunstenaarsdorpje, vol met galleries en beelden op straat, autoloze staatjes maken dat het heel gemoedelijk aanvoelt, lekker op een terrasje een koud glas cola drinken, vakantie is begonnen! Zonder de belofte van rustig aan doen te breken, kun je natuurlijk heel best in de omgeving nog wel iets verkennen, dus na de lunch naar een park gereden met een meer vol met waterlelies, beetje einde van het seizoen, maar nog steeds een geweldig gezicht. En ‘s avonds al het leeswerk verzameld in Google Maps om een beetje te zien of mijn “wensenlijstje” wel past in de tijd die we hier hebben zonder dat we alle dagen uren in de auto moeten zitten. Dat geeft een goed beeld en we hebben ons lijstje voor de eerste paar dagen in ieder geval gemaakt, we beginnen lekker dichtbij huis: op zondag naar Antibes.

Routine van bij de bakker twee stokbroden halen voor het ontbijt zit er al in, na het ontbijt naar Antibes, dat nog ouder is dan de meeste mensen weten, een soort Nijmegen gevoel, want in de oudheid woonden hier al mensen (goed, Grieken en geen Romeinen) en heette het Antipolis (geen Noviemagum), omdat het “tegenover” (anti) Nikaia lag (het huidige Nice). De meeste gebouwen die er nu nog staan zijn wel post-middeleeuwen. De auto geparkeerd in het centrum om langs  het water te lopen naar Fort Carre. Zelfs om 10 uur ‘s ochtends is 1 1/2 km lopen al best warm, het flesje water dat we bij ons hadden was alleen op de heenweg naar het Fort al op! In dit mooie 16e eeuwse Fort een rondleiding gekregen, zowel in het Frans (om te oefenen) als in het Engels (makkelijker). Vanaf de bovenste muren hadden we mooi zicht op Antibes en Nice, het was niet super-helder anders hadden we misschien Corsica ook nog kunnen zien liggen (echt niet, 400km, maar 1 van de torens heette wel Corsica, de andere drie Nice, France en Antibes).

Op de terugweg naar het oude centrum een koud drankje genuttigd, we konden er weer tegenaan. Via de oude straatjes gelopen naar kasteel Grimaldi oftewel Picasso Museum, vernoemd naar hem omdat hij in het kasteel een paar maanden z’n atelier had en veel van z’n werken aan het museum had nagelaten. Niet te groot, dus lekker behapbaar en ook leuk om te zien (al kon Picasso’s latere werk onze jeugd niet echt boeien). Een ijsje en een beetje neuzen in de winkeltjes en toen vonden we het wel weer genoeg in de hitte. Late lunch en afkoelen in het appartement, onze krachten wat sparen voor morgen: Île Saint-Honorat.