Een schitterende zaterdag voor een fietstocht! Eerste weekend in oktober is er altijd (goed, tweede keer dat we hier zijn) de Kunsttoer in Lansingerland: open atelier bij allerlei kunstenaars (schilderijen, keramiek en beeldhouwwerken). Het foldertje had ik bij de sportschool zien liggen en had op de kaart al alle ateliers omcirkeld die mij leuk leken. Gelukkig wilde Bart wel mee, lekker tussen de kassen en polders fietsen en wat kunst bekijken. In totaal had ik 9 omcirkeld, maar we zouden wel zien hoe ver we zouden komen.
Eerst naar het verste punt fietsen: Bleiswijk. Daar had ik twee kunstenaars omcirkeld: Piet Kouwenhoven en Rien Kraayenbos. Allebei schilderen ze met veel “structuur” in hun werk, erg mooi. De kleurstellingen van Rien vonden we allebei vooral erg charmant, maar het effect van glasvezeldoek met jute en epoxy van Piet was ook superbijzonder, maar dan heb je wel een grote muur nodig om dat tot z’n recht te laten komen. Daarna door naar Bergschenhoek waar een ontzettend aardige dame op leeftijd ons haar mooie marmeren, albasten en spekstenen beeldhouwwerken liet zien. Zij kon echt een stuk steen laten spreken, met mooie ronde, organische vormen, ruw en glad afgewisseld, als het niet zo prijzig was geweest, hadden we de verleiding vast niet kunnen weerstaan. Door naar het oude 
deel van Berkel, eerst naar Bert Oosthout die zout water probeert te pakken in z’n schilderijen. Je raadt het al: water, wind en golven. Als medezeilers spreekt ons dat natuurlijk aan. In het oude centrum de keramiek van Tessa Droog en de schilderijen van Marijke Wessel bekeken, in een urn van Tess wil ik later ook wel terecht komen… De kerk op het plein had ook open huis, we waren er nog nooit binnen geweest, 400 jaar oude gereformeerde kerk met een supermooi orgel. De grafstenen 
uit 1621 zijn altijd indrukwekkend en geleerd dat het toen ook al Berkel en Rodenrys was, wij dachten allebei dat het twee losse dorpen waren die pas recentelijk bij elkaar waren getrokken, maar als het op een grafsteen uit de 17e eeuw al stond, dan is het samentrekken van gemeenten toch al langer aan de gang dan wij dachten. Daarna waren onze hoofden en kunstharten wel een beetje vol en was het ook al tegen drieen, we zouden er nog eentje doen om het af te leren, de Hichte, een mooie Friese naam. Wederom een schilder en een beeldhouwer die samen exposeerden, allebei mooi werk. Ons oog viel op een klein galastenen beeldje, supersimpel, maar elegant en geprijsd voor de klein beurs. Zo sloten we de middag toch nog af met een aankoop. Tevreden weer naar huis gefietst. Alwaar natuurlijk de gebruikelijke klusjes nog steeds op ons lagen te wachten…