Wie denkt dat een cruise alleen maar lekker op je gat zitten is, mag zelf een keer meegaan. Aangezien wij het geduld niet hebben om op de lift te wachten, nemen we iedere keer de trap en als je je telefoon altijd meeneemt, dan kun je op de health app checken hoeveel stappen je gezet hebt, een “luie” dag is 15 duizend, en m’n max staat op 23 duizend stappen. Goed, dat is dan wel een dag waarop ik de hardloop baan goed heb uitgeprobeerd, op dag 5 al twee keer gedaan, niet volgens goede voornemens, maar ook niet slecht. Het leuke van rennen als het schip ook vaart is dat de gps van m’n horloge helemaal op tilt slaat, zowel met het meten van de snelheid als de afstand. Want zeg nu zelf 34km in 57 minuten is toch een nieuw wereld record, of was het toch gewoon 10km? Goed de rondjes bijhouden met tellen, iedere keer als je de achterkant passeert.

Op onze luie vaar-dag gaan we pas tegen negen uur ontbijten, lekker druk, meestal zijn we de drukte dus voor. Tja en wat ga je dan nog uitproberen. Ze hebben een zip-line aan boord, een heel kleintje, maar je gaat wel over het atrium heen. Ik ben de enige die z’n neus er niet voor ophaalt (zipline-snobs!) en ga het na het ontbijt meteen uitproberen. Goed, dat is dus inderdaad een kippeneindje. Eniek en Bart gaan nog even tafeltennissen, maar voor de mini-golf is de zon echt te sterk, de kinderen mogen het dan niet erg vinden, Bart en ik trekken dat niet, misschien als er wat meer wolkjes zijn. De Abyss hebben we al eerder deze week uigeprobeerd en die hoef ik niet een tweede keer te doen, het is een glijbaan waar je op een matje af gaat, maar als je je matje dan niet helemaal goed hebt, dan ga je wat draaien en kun je lelijke schaafwonden krijgen, ben nu dus mooi gesierd met twee ronde schaafplekken op allebei m’n bovenarmen. Ach, ik heb de genen van m’n vader en kan dus niet onbeschadigd thuis komen van een vakantie, missie geslaagd moeten we maar denken. Maar dat grote paarse gevaarte laat ik mooi links liggen.

Koffie drinken en lekker een boekje lezen in de schaduw, m’n boek is bijna uit en dat van Eniek ook. Een 3D film kijken in het grote theater, lang leve de samenwerking met Dreamworks (Baby Boss is erg grappig). Lekker drie-gangen diner in het chique restaurant ’s avonds en daarna met z’n allen naar de ijsshow 1887, het verhaal is redelijk standaard: een meisje gaat terug in de tijd, maar de schaatsers zijn geweldig, de kostuums top en ze hebben een lichtprojector die allerlei landschappen op het ijs kan laten zien, de kleuren en patronen zijn een lust om naar te kijken. Ik zal ophouden met de shows de hemel in te prijzen, maar iedere avond weer een feest!

Iedere avond komen we in onze kamer en vinden we een handdoek-kunstwerkje op onze bedden, is altijd weer een verrassing welk beest we nu weer krijgen. Vroeg naar bed, want morgen lange dag in Mexico.