Van IJsland naar Schotland doe je niet in 1 dag, dus woensdag was weer een dag op zee. Geen straf, want op zo’n dag heb je zo mogelijk nog meer te doen dan als je aan de wal ligt. Het zijn alleen iets minder spectaculaire dingen om over te bloggen. Om toch een inkijkje in het leven op een cruiseschip te geven, kort verslag van dag op zee.
Uiteraard begin ik de dag in het café al Bacio met m’n cappuccino en potje thee gebracht door Tessa. Als ik om half zes mijn plekje aan het raam inneem is het superrustig, heerlijk om heel de vierde verdieping van het schip voor mezelf alleen te hebben. Als ik om acht uur dan naar boven ga met een kopje thee voor m’n moeder is er al meer bedrijvigheid en staan ze met zes man een nog grotere stroom aan koffie te maken dan bij menig Starbucks.
Na het ontbijt met uitzicht op zee op dek 14 doen we een poging om eindelijk de Sudoku van de dag te halen om 10 uur op het Grand Plaza, maar we zijn erg verontwaardigd als het gewoon een kruiswoordpuzzel blijkt te zijn. We blijven niet voor de trivia quiz die daarna komt, maar gaan naar de pasport controle, want omdat we naar de UK gaan bij onze volgende stop moeten alle paspoorten gecontroleerd worden. Alle EU bewoners mogen na een visuele inspectie gewoon doorlopen, non-EU moeten nog door een tweede stap. Als we langs de lange rij doorlopen zien we goed hoe weinig EU-inwoners er eigenlijk aan boord zijn. Toch maar eens kijken of we het percentage kunnen lospeuteren bij de klantenservice. Daar boeken we ook meteen ons “slot” om van boord te gaan op de laatste dag. Ook dat is natuurlijk een hele logistieke operatie, want al die koffers moeten van boord en 3000 mensen tegelijk laten uitstappen zou een (nog grotere?) file veroorzaken. Maar goed, we hebben nog 4 hele dagen aan boord voordat we ons daarover druk moeten maken.
Voor de lunch gaat m’n moeder haar eigen sudokus op onze kamer doen en doe ik een lekker lange zwemtraining in het 25 meter bad aan boord, koud water is even doorbijten (al valt het mee als ik het een uur in het water uit kan houden), maar het voordeel is wel dat ik het zwembad eigenlijk voor mezelf alleen heb. Heel grappig om te zwemmen in een zwembad en toch een soort van branding te voelen, door het schommelen van de boot kabbelt ook het water van het zwembad heen en weer. Wel raar dat die golfjes nu dwars op de zwemrichting staan, dus beetje of je in een hele rustige zee zwemt.
‘s Middags doen we een paar typische cruise-activiteiten: we kijken bij de kunstveiling aan boord (niet mooi en ik ga geen 12 duizend dollar neerleggen), we sluiten aan bij de workshop kleuren voor volwassenen met dezelfde dame die ook de boekenlegger-workshop begeleidde en ik ga alleen naar een lezing over Belfast, Glasgow en Cork door dezelfde docent als de vorige lezing over IJsland. M’n moeder had goed ingeschat dat het wederom slaapverwekkend saai zou zijn, maar het positieve is dat ik in ieder geval weet dat twee van deze steden door een monnik zijn gesticht ergens in een eeuw die nog met 1 cijfer begint, dat ik wat foto’s al gezien heb en dat ik weer heb kunnen kletsen met wat aardige Amerikanen.
Om 4 uur is weer een spinles met FC, die veel meer ritme gevoel heeft dan Kyle en een heel lekkere les wist te geven. Als de muziek goed is en de oefeningen leuk, dan vliegt zo’n uurtje op de fiets voorbij en geeft het meer energie dan het kost. Maar het maakt wel dat je meer ruimte hebt voor het avondeten, dat we weer bij Normandy – het Frans geinspireerde restaurant – nuttigen. De allerlekkerste bouillabaisse gegeten, bofte ik even dat ze er ook st. jacobsschelpen en octopus in hadden gedaan naast nog een andere schelpdieren en vis natuurlijk.
Na het avondeten gaan we alvast in de rij staan voor het kleine theater voor de variété show, we drinken ons kopje koffie wel in het theater en zitten nu in ieder geval op rij 2. Het thema is circus en met zang, dans en acrobaten maken ze er weer een wervelende show van. Ik denk met hetzelfde gezelschap als de show van gisteren, want ik herken in ieder geval de stem van de lead zangeres, die is echt super. En de bochten waar sommige danseressen zich in weten te wringen zouden een slangenmens niet misstaan. De sterke mannen zijn nog wel het knapst, wat die kleinste balancerend bovenop het hoofd van de sterke grote boomstam eronder aan yoga posities weet vast te houden getuigt van meer balans en kracht dan ik ooit gezien heb. Na dit zeer luide spektakel hebben onze oren wel wat rust nodig, dus we sluiten de dag af met nog een kopje thee en uitzicht op zee. Morgen weer land in zicht.