Voor het eerst op vakantie naar het buitenland met een 100% elektrische auto, dat schijnt een soort vuurdoop te zijn waar menig autorijder tegenop ziet. Laadstress als negatief bijverschijnsel van de normale euforie die hoort bij elektrisch rijden. Maar je kunt je overal op inlezen of een vlogger vinden die hele goede tips heeft. Gewapend met de app A Better Route Planner en de tip om te zorgen dat je 20% als absolute ondergrens moet aanhouden, vertrokken we om zes uur ‘s ochtends met 100% in “de tank” vanuit Pijnacker. 

Bob, Magon en Bjorn vertrokken om dezelfde tijd uit Friesland en Lars, Sofie, Eniek en Nino idem vanuit Groningen. Afgesproken bij dezelfde Rasthof waar we al 25 jaar lang afspreken richting Oostenrijk: Hünxe aan de A3. Maar 4 laadpunten, maar traditie gaat toch boven laad-zekerheid in dit geval. In de Whatsapp groep delen we onze live locatie, erg handig om bij te kunnen houden waar iedereen zich bevindt. Wij hadden minder lang rijden, dus waren als eersten de grens over. Was nog vroeg en nergens file.

Via de ABRP app kun je precies zien hoeveel laadpalen er op je volgende stop zijn en hoeveel er vrij zijn. Dat is redelijk “live”, dus al ver van tevoren kun je duimen dat die ene vrije paal vrij blijft. En in geval van nood kun je altijd een nieuwe stop uitzoeken. Maar we hadden mazzel bij de Hünxe, want toen wij aankwamen was er nog eentje vrij, weliswaar een max 50kWh paal, maar we gingen toch koffie drinken en we waren de eerste, dus in 45 minuten kun je ook weer tot 80% laden. De volgende stops zoeken we toch wat grotere laadstations uit, ook dat kun je instellen en dan plant hij de optimale route. Met 20 laadpalen hoef je je eigenlijk geen zorgen te maken of er nog eentje vrij is. 

Koffie met z’n tienen, dan heb je een heel dienblad vol. Gelukkig waren er nog voldoende tafels vrij, want dat is altijd het andere heikele punt van reizen in een grote groep. De route verder naar onze tussenstop in München in de app gezet en iedereen de adressen van de laadstations doorgegeven. In totaal moeten we nog drie keer stoppen, dus dat valt echt mee. Het is ook fijn om iedere anderhalf – twee uur even de benen te strekken. Gelukkig is de rest het daar ook mee eens, want de laadtijd gaat toch een stuk sneller als je met z’n allen gezellig aan de klets bent.

De grote laadstations zijn niet bij de Rasthof/benzinepompen aan de snelweg, maar er wel recht naast, nauwelijks omrijden en voor de andere twee auto’s veel goedkopere benzine dan aan de snelweg. Enige is dat je de toiletten moet zoeken bij McDonalds of Burger King restaurants die ook goede business ruiken bij zo’n mega laadstation. Bij één stop waren er 12 Allegro palen en wel 30 Tesla palen. Daar kwamen we er ook nog net op tijd achter dat in Duitsland nog niet alle Tesla palen open gezet zijn voor andere auto’s, in Nederland inmiddels wel, maar in Duitsland alleen op een paar locaties. Dus de geplande Tesla locatie snel vervangen en Tesla vermijden we deze vakantie voor het gemak maar even. Keuze genoeg bij Fastned, Allegro, ENBW en heel veel kleinere laadstations. 

Weinig file onderweg, maar toch is 11 1/2 uur reizen best vermoeiend, dus blij dat we bij onze tussenstop bij München aankwamen. Met nog 20% stroom in de accu, maar een mooie laadplek vlakbij het hotel was langzaam laden ook geen probleem. Op zoek naar een pizzeria die open was op 30 december was lastiger, pas bij de derde pizzeria brandde licht en konden we 8 heerlijke steenoven pizza’s bestellen en spaghetti voor Eniek. Vier flessen cola zero van de Pfenny erbij en in het hotel opeten met benen omhoog. Nachtje slapen, ontbijtje met z’n tienen en dan deel twee van de reis. Auto opgeladen en wij ook weer. 

Het laatste stukje naar Neukirchen was met opzet nog maar een paar uur. Bij Kitzbühel nog 1 laadstop gemaakt om met 80% het dal in te kunnen rijden. Want eenmaal in het dal zou er alleen een laadpaal bij de plaatselijke Spar zijn. Ook dit laden ging weer wonderbaarlijk goed en even na twaalven reden we al “ons” dorp binnen. Op oudjaarsdag geen oliebollen bakken voor ons, maar skipassen, ski’s passen en boodschappen doen voor oud & nieuw in het appartement. 

Iedereen die zegt dat laden in Duitsland zo lastig is, heeft duidelijk deze app nog niet ontdekt, want de hele reis is toch heel voorspoedig gegaan, met 0% laadstress en 100% laadsucces. Even alle kilowatts opgeteld en mooie score van 220 kWh voor een enkele reis Pijnacker – Neukirchen am Großvenediger. Met een gemiddelde laadprijs van 62 cent per kilowatt is het wel duurder dan rijden op benzine. Het break-even punt met benzine auto’s en de goedkopen prijzen hier in Duitsland/Oostenrijk ligt bij auto’s die 1 op 12 rijden, dan heb je toch wel een flinke slurper.