Monthly Archives: August 2015

Het regenwoud van Costa Rica

IMG_1922Vroeg uit de veren is niet een probleem, want zelfs een twee uur tijdsverschil merk je in je bioritme, ik ben iedere dag standaard om 6 uur wakker, dus hier om 4 uur. Probeer me dan wel om te draaien, maar ja, net als gisteren geeft het uur tussen 5 en 6 me mooi tijd om een blog online te zetten, dus iedereen weer blij. Op onze eerste volle dag in Costa Rica hadden we een regenwoud combi-tour geboekt: een wandeling met gids, dan met een kabelbaan omhoog en ziplinend weer naar beneden. Om half acht werden we opgehaald bij ons hotel voor een hobbelige rit naar het national park waar onze tour zou beginnen. We zaten een beetje in de piepzak, want het regende pijpenstelen, maar toen we bijna bij het park waren, brak zowaar ineens de zon door. En het geluk was met ons, want het is droog gebleven tot we weer terug in het hotel waren!

DSC_9373Op onze rit naar het park gemerkt dat de grote wegen dus heel mooi zijn, maar de kleine wegen helemaal voldoen aan het vooroordeel van wegen in Latijns-Amerika, gratis massage aldus Herardo onze chauffeur. Herardo had ook nog een verrassing voor ons: hij had z’n huisdier meegenomen om aan ons te laten zien. In een soort vuilniszak zat een 2m lange IMG_1938boa constrictor. Mochten we wel even een foto van nemen. Beetje vreemd, maar goed. Een klein half uurtje rijden en toen waren we bij het park, duidelijk een grote organisatie met een welkomscentrum inclusief restaurant en souvenir winkel. Andre, onze gids, verwelkomde ons voor onze wandeling: IMG_1959“slechts” 5 km door het bos, maar met alle stops, praatjes, foto’s en het klimmen moesten we toch rekenen op een uur of 3. Heel aardige man, deed dit al zo’n 12 jaar en kon zich geen beter “kantoor” voorstellen. Z’n Engels was uitstekend en geduld had hij ook. Het regenwoud is onbeschrijfelijk mooi en ook op foto’s moeilijk vast te leggen, in het foto-album wel geprobeerd, maar ik kan al wel verklappen, het haalt het absoluut niet bij het echte beeld. Commentaar bij de foto’s vertelt iets meer over alles dat we gezien hebben. Natuurlijk zijn ook de vochtigheid, warmte, de jungle geluiden en het wiebelen van de hangbruggen niet vast te leggen zijn in beeld.

IMG_1947Halverwege hadden we even een pauze om onze meegebrachte muesli-repen op te eten en onze waterflesjes bij te vullen, luxe ruststation: kraan met filter erop! Direct daarna richting de watervallen en daarna het zware stuk, bijna alleen maar omhoog, had mijn horloge om moeten doen om te kijken hoe veel we klommen en daalden, ach. De kinderen hielden zich alle twee geweldig en aan het eind van de wandeling hadden we een half uurtje pauze en hadden ze wel een koud drankje verdiend.

IMG_2673Daarna begon deel twee: natuurlijk moesten we allemaal een ‘waver’ tekenen dat we ons volledig bewust waren van alle risico’s en hen niet aansprakelijk zouden stellen in geval van, blablabla. Daarna werden we in een harnas gehesen, kregen een helm op en een paar werkhandschoenen, dit was het echte zipline werk: aan een soort katrol met handvatten hang je aan de kabel (natuurlijk dubbel gezekerd, mam!). Eerst gingen we natuurlijk omhoog, met een schitterend uitzicht over het meer en de vulkaan die zowaar bijna voor de helft uit de wolken gekomen was. Een echte Doppelmayer lift bracht ons naar het startpunt. Een serie van 7 ziplines. Niet zoals in Canada waar je moest lopen door de bomen van de ene naar de andere, nee, dit was van platform naar IMG_1945platform en alles dus hoog boven de bomen. De snelheid zat er op deze lange kabels goed in, de langste was een halve mijl en het ging zo hard dat m’n contactlens bijna uitvloog (en dat is niet eens overdreven), maar het uitzicht vanaf zoveel meter boven de jungle was echt waanzinnig! Voor de kinderen wel even slikken soms, vooral voor Stijn, die gelukkig op de twee langste banen in tandem met een van de zipline-gidsen mee mocht, maar als echte avonturiers hebben ze het hele parcours dapper meegezipt. Terug bij het hoofdgebouw was het twee uur en gedaan met de pret, de bus om ons terug naar het hotel te brengen stond al klaar en het begon te miezeren, geweldige timing.

IMG_1965Na even een uurtje benen omhoog natuurlijk door naar het zwembad, al kan ik het niet echt een zwembad noemen, het zijn meer thermaal baden. Een aantal aangelegde baden, maar het grootste deel is natuurlijke heet-water-rivier waar ze allemaal kommen in hebben laten ontstaan met kleine watervallen. In sommige heb je echt waterschoenen nodig vanwege de stenen, maar Stijn en ik hebben er eentje ontdekt waar alleen maar gladden stenen in zitten. In het centrale bad heb je een glijbaan en een zwembad-bar, waar de krukjes gewoon in het water staan. Moet je ok een keer geprobeerd hebben natuurlijk. Het water is 37 graden, dus al te lang houd ik het in ieder geval niet vol, maar een duik in het ‘koud’ water bad van IMG_549420 graden doet wonderen. Ook vandaag vanwege de regen geen camera mee, maar wel de gopro. Die maakt helaas niet zulke mooie foto’s, dus de echte pracht hebben jullie nog te goed. Morgen nemen we hoe dan ook een camera mee, of het nu regent of niet.

In het hotel op Eniek’s verzoek roomservice besteld, heel on-Costa-Ricaans kip nuggets en hamburgers, maar wel met een dvd-tje voor de TV eten.

 

;

p.s. filmpjes komen nog, Bart staat niet om 5 uur op (en we hebben maar 1 laptop mee…)

Costa Rica

IMG_1886Zomervakantie is vandaag voor ons ook echt begonnen. Een paar weken geleden kregen we toch de kriebels, klonk erg leuk zo’n thuisblijfvakantie, maar is toch een beetje zonde als je nog zoveel plekken op je bucket list hebt staan. Meteen doorgepakt en na deze zomer kunnen we ook Costa Rica van onze lijst afstrepen. Als je dan vol goede moed in een weekendje alles boekt, dan lijkt een 7 uur vlucht o zo’n goed idee, want je komt dan om half elf ‘s ochtends al aan in Costa Rica. Maar als de wekker dan om 3.45 af gaat, oef, toen dachten we daar even wel anders over. Maar niet geklaagd, binnen 20 minuten alle vier aangekleed en in de auto. Niet veel verkeer, dus snel bij het vliegtuig en ook daar ging alles goed. Relatief korte vlucht van 5 uur, filmpje kijken en uit het raam kijken toen we over Cuba vlogen, tijd gaat harder dan je denkt.
IMG_1890We hadden onze reis via een Costa Rica bureau geboekt en die nemen je al het werk uit handen. Nog voor je door de douane gaat, staat er al een aardige dame op je te wachten (leuk zo’n bordje met je naam) om je door de VIP rij van immigratie te loodsen. Eenmaal buiten in een hitte en vochtigheid die niet echt anders is dan thuis in New Jersey, staat daar dan je chauffeur te wachten om je naar het IMG_1892hotel te rijden. Via de scenic route uiteraard. Alle mogelijke waterkrachtcentrales, koffieplantages en soorten bananen werden ons netjes aangewezen onderweg. Alles zo mooi groen, heuvelachtig met overal kleine riviertjes. Super! De wegen zijn van betere kwaliteit dan die bij ons in de US en dat Costa Rica als een van de weinige landen ter wereld kan IMG_1904zeggen dat ze nu 100% groene energie hebben, daar waren wij ook erg van onder de indruk.
Onderweg gestopt bij een restaurantje met mooi uitzicht op een groene valei, het was duidelijk dat alle gidsen een leuke commissie krijgen, want we zaten daar met wel 4-5 andere reisgroepjes te eten. Ik laat me natuurlijk geen gelegenheid voorbij gaan om cerviche te eten terwijl we hier zijn, maar voor de anderen was dat toch net te avontuurlijk en die hielden het liever bij kip en bbq ribs. Na de lunch weer door, via redelijk smalle en avontuurlijke bergweggetjes naar onze volgende stops: een kunstenaar die me alleen gerecycled IMG_1907materiaal mooie kleurrijke beesten maakt, van autobanden maakt hij toekans, krokodillen en een olifant en van lege flesjes insecten en vlinders. Koffers zitten bomvol, dus dat hielp tegen de verleiding. Daarna over een brug gelopen terwijl de chauffeur naar de overkant reed. Zo’n metalen waar je dus door naar beneden kunt kijken. Super uitzicht! Stonden ook een moeder en dochter broodjes te verkopen, in mijn beste Spaans gevraagd wat er in de broodjes zat, “queso”, “mas o pocito”, “pocito”, dan is het goed, anders eet Eniek het niet. Vlakbij ons hotel bij La Fortuna wat boodschapjes gedaan, we IMG_1914gokten dat het water in de supermarkt toch een stuk goedkoper zou zijn dan in het hotel en dat bleek juist. Qua natuur hebben we onderweg niet alleen groen gezien, maar ook de nodige fauna, heel veel roofvogels (gieren zei de gids), een tropische knalrode kikker met blauwe poten en een soort kruising tussen een miereneter en een hondje (geen idee hoe ze heten), toekans, aapjes en luiaards staan nog op ons verlanglijstje, maar de vakantie is nog jong.
IMG_1915Aangezien we een totaal-pakket geboekt hadden, hadden we ons niet gerealiseerd dat ons eerste hotel zo luxe zou zijn, ahum, een 5 sterren hotel waar we ontvangen werden met een verkoelend doekje en een welkomstdrankje. Voor drie nachten houden we het hier wel uit, de kinderen hebben hun eigen kamer met elk een eigen bed en Bart en ik hebben zo’n enorm King-size hemelbed in de woonkamer, de douche is groot genoeg om met z’n vieren een groepsdouche in te nemen (niet dat we dat gaan doen). Zo rond de evenaar is het al om zes uur donker, dus snel onze koffers neerzetten en badpakken eruit halen om naar het zwembad te gaan. Niet een gewoon zwembad, maar een serie natuurlijke hotspring baden. In alle haast het fototoestel vergeten, maar overmorgen gaan we een dagje rustig aan doen en dan volgt wel een rapportage in beeld. Avondeten sloegen we een beetje over, de lunch was dusdanig groot geweest en ik had bij een aardig meisje langs de weg lekkere kaasbroodjes gekocht, dus lekker voor de TV hangen met 1 van de 3 Engelstalige zenders was ook lekker. Zzzz, vroeg ons bed in.


(paar plaatjes met de profi camera van Bart)

Ikea

Ikea mag zich dan onthouden van kinderarbeid, een ieder die wel eens meubels bij de Ikea heeft gekocht, weet hoe veel werk het kan zijn om alles in elkaar te zetten. Wij hebben dus iets minder scrupules en hebben beide kinderen aan het werk gezet. Kijk, als je een lekkere bank wilt om TV te kunnen kijken, dan moet je ook een deel van de lasten weten te dragen! Op zaterdag kwam ons bankstel in een doos of tig, gelukkig wilden de twee bezorgers alle dozen wel in de basement voor de TV neerzetten voor ons. Bart vol goede moed met beide kinderen aan de slag. Vooral Eniek heeft echt inzicht en doorzettingsvermogen en is dus al een echte hulp! Maar al met al kost het je dan toch een uur of twee voor je de laatste kussens in hoezen kunt proppen. Maar het resultaat mag er zijn! Wij met z’n vieren blij en we kunnen ook nog een vriendje of 8 uitnodigen voordat alle zitplaatsen op de bank bezet zijn, haha, in de showroom van de Ikea leek de bank niet eens zo heel erg groot… Meteen de bank ingewijd met een lekkere pizza en een film. Leukste opmerking van de avond: mam, nu we wat verder van de TV af zitten, is hij wel erg klein, vind je niet? Dacht van niet!

De rest van het weekend was ook een beetje een hobby weekend. Zelf had ik weer de bakkeritis bakgektete pakken, havermoutkoekjes, brownies en een nieuwe voorraad zelfgemaakte cruesli verder, was die weer wat bedwongen. Nu het opeten nog. En het sporten om al die suiker weer kwijt te raken! Ik kon ook mijn crea-kant weer even inzetten, eieren met spek, maar dan anders, lang leve Pinterest en de leuke ideetjes die je er vanaf haalt. Zal niet iedere zondag zo’n Eggs of the Caribbean feestje eggs of the caribeanworden. Eniek had vorige week een kastje op papier uitgetekend, met Bart de planken gehaald bij de Home Depot (de Amerikaanse Praxis) en op vrijdagavond en zaterdag uitgemeten, gezaagd, geboord en in elkaar gezet. Tja, als je zo ontzettend veel schoenen hebt, dan heb je wat extra ruimte nodig om ze netjes neer te zetten. Ik zie een Imelda Marcos in de maak, of gaat iemand me nu vertellen dat dit een hele normale tiener-obsessie is: voor elk moment een ander paar schoenen, sandalen of laarzen? Daarom hebben we kleedgeld ingevoerd, maar dan vindt ze weer een of andere Chinese website die ze voor $5 verscheept. Ach, ze heeft nu weer drie planken om ze kwijt te kunnen en dan slingeren ze in ieder geval niet door het hele huis! Kastje is netjes in elkaar gezet, de genen van pake zitten er duidelijk in.

 

Bart en ik hadden ook nog een verjaardagfeestje op de dansschool, de moeder van Frank en Cathy die altijd trouw overal mee naartoe gaat, werd 94 vandaag. En aangezien we de feestje op de dansschoolverjaardag van mijn eigen vader alleen op 5000km afstand konden vieren, hebben we maar een taartje meegegeten op  de dansschool. Mooie gelegenheid om te zorgen dat onze danspassen niet al te roestig worden. Top weekend weer, alleen maar zon en heerlijk 30 graden (met airco binnen is het wel lekker), wil niemand de ogen uitsteken, maar hoorde wel dat het vandaag in ieder geval in Friesland 19 graden met regen was…

Iedereen weer thuis!

eniek thuisEerste weekend van de zomervakantie dat we met z’n vieren thuis waren, of in ons geval een weekend feestelijk met z’n vijven. Want op donderdag was het dubbelfeest: Eniek kwam terug van haar dikke maand vakantie en oma kwam haar brengen! Huis weer vol gezelligheid dus. Een lange reis en dan terugkomen zonder wasgoed, kijk, dat is nog eens goede support van familie in Nederland, haha. Wassen hoefden we niet, konden we dus meteen genieten van de andere dingen die uit de koffer kwamen: dropjes, hagelslag en kokosmakronen!

garage sale signVrijdag had ik een half dagje vrij genomen, om een al-lang-op-het-lijstje-staand-oer-Amerikaanse activiteit te gaan doen: een heuse garage sale! Op woensdagavond had ik strategisch al felgele papieren opgehangen op lantarenpalen in de ons omliggende straten, op vrijdag van 1-7 en op zaterdag van 9-3. Maar lezen kunnen mensen niet, dat bleek, want om negen uur belde de eerste al aan. Ik zat gewoon in telco, dus mijn moeder mocht de kolen uit het vuur halen en iedereen verwijzen naar de middag. Met man en macht alles buiten gezet om 12 uur, ik met mijn overmoed had gedacht dat een half dagje werken toch wel moest kunnen. Nou, het kon net (op z’n Nederlands of op z’n Fries, dat hangt van je gezichtspunt af). Om kwart over 12 terwijl ik nog mijn laatste telco aan het afronden was, verkochten Stijn en Joek al Stijn z’n te garage salekleine fiets en ook daarna liep het storm. Tegen een uur of vier was het wel op z’n eind, maar we waren al een hoop kwijt! Zaterdagochtend stond de eerste ook al weer om acht uur op de stoep terwijl ik nog niets had opgezet. Binnen het uur waren alle goede spullen weg en daarna stond er nog alleen wat echte “rommel”. Om 1 uur haalden we de borden dus maar weg en hielden we het voor gezien. Iedereen had spullen bijgedragen, dus de afspraak: van de winst gaan we op vakantie een leuke activiteit doen. Wat dat wordt? Lezen jullie over een week of 2 1/2!

ijsthee in tenaflyOp zondag was het heerlijk weer, mooie gelegenheid om wandelend m’n moeder vast te laten zien waar de bus naar New York vertrekt op doordeweekse dagen buiten de spits. Da’s dus in Tenafly, het dorp hiernaast, een lekker wandeling dus. Even voorbij de bushalte ligt het centrum van Tenafly, op zondag is alles dicht behalve de restaurantjes. In het zonnetje lopen maakt warm, een lekker glaasje ijsthee koelt dan lekker af! Morgen als ik werk gaat Joek het nog een keer doen, dan zijn de winkeltjes wel open en is meteen ook goede oefening, want dinsdag mag Joek het MET koffer op wieltjes doen, conditie opbouwen dus.

Na de lunch gezellig nog even winkelen, volgens traditie uit eten bij Hanami, de plaatselijke Japanner/Chinees en in de tuin lekker op de bank zitten lezen tot het licht te weinig werd en de muggen ons te veel. Weekend vliegt voorbij, maandag moeten er al weer twee aan het werk, drie kunnen het nog even wat rustiger aan doen…